bitti

arabanın camı açıktı ve hızlı gidiyorduk.
nefes almama ruhsat vermiyordu rüzgar.
arada ellerimi camdan çıkartıyordum
hiç bulut yoktu.

oturduğum yerden bıraksam kendimi
bir an atmosfere havalanacakmışım gibi..

boğazımdaki yumruk toktu ve canımı acıtıyordu.
umursamıyordum.
tüm acelemizle şehrin en güzel otobanından geçerken,
2 akut damla daha fazla tutunamayarak yanaklarımdan süzüldü.
nereye gidiyorduk?
karmaşayı sevmiyordum artık ben.

etrafım, olağan hızıyla yenilenirken
ağır çekim bakakalıyordum insanlara, şaşıyordum olaylara
ve zorunlu ayrılıkları sevmiyorum ben

burnumun direklerini sızlatıyorlar.