kapak

herhangi günlerinden birinde İstanbul' un
gün boyu ucuz torpil patlatan piçlerin illegal sokağında
odamda konuşan mahalle karılarına ve
konfeksiyon makinesinin aynı ağır ritimli gürültüsüne
küfürler yağdırarak uyandım..

bu sabah sığındığım hiç bi' şey yok.

bu son olsun. yüreğim huzur bulsun.
daha fazla nefret edemem kendimden.