Ben bir kuş idim.

Okul bitince içine düştüğümüz derin ve enlemesine boşlukta geldiğimiz nokta o kadar bezdirici ve akıllara zarar ki. Bakın aynı dönem mezunu canciğer arkadaşım ne diyor:

-ben evlenmek istiyorum abi vazgeçtim kendimden
çoluguma çocuguma bakarım
saldım haberi
buldugunuz ilk adayla da evleniyorum
bu da böyle biline
yani beynimin
düşünme diliminin
bu şekilde düşünen kısmının yüzdesi
giderek artıyor
kendimden geçtim çocuguma kocama bakıyım
lanet olsun
verin o başörtüsünü bana
onu takıcam.

Şimdi bunun üzerine, yine derin ve enlemesine sosyolojik çıkarım yapabilirim. Lakin ne halim ne de uygun cümlelerim mevcut yanımda. O halde yorumsuzum.