Şu sıralar sık duyduğum ölüm haberlerinden bir hayli sıkılmış olmam..
Tekrarlandıkça damağımda giderek azalan bir acı hissiyat ve anlamsız duygusal-mallık sendromu. Artık ne hissedeceğini kestirememenin dengesizliği.
..
Neyse bu postun esas sebebi
içinde her hissiyatı barındıran,
her dinlediğimde enteresan rüyalara daldıran sesiyle
Lhasa De Sela' nın vefat edişi.
İsterim ki diğer sevdiklerim gibi güzel uyusun; Savaşsız ve Huzurlu.
(Bu arada kendiyle tanışmama vesile olan arkadaşıma da teşekkürü borç bilirim)
Foto: Lhasa
Bu posta yakın bi arkadaşım yorum getirmiş, Lhasa yı çok sevdiğimizden hüzünbaz yazmış biraz, o kadar hoşbeş edip onu atladığımıza şaşırmış vs. Yorumu yayınlama demiş esasen ama dayanamadım birşeyler söyleyeyim istedim.Görmeden tanımadan ölümüne üzüldüğümüz insanlar..garip garip şeyler işte.
YanıtlaSilGün oluyor bir şarkı her dinlendiğinde hüzün vermeye başlıyor, şaşıyorsun, şaşıyoruz..N'eylersin? Mukadderat.