Gözleri boşluklara asılı bir fütursuz.
Akıllara gelebilecek tüm duygu çeşitlerini en yoğun yerinde bırakıp gidiyor.
Hepsinde bir telaş, aceleye getirilmiş günler ve yorgunluk öteden.
N'oluyo ya? Sana diyorum hey..
Sinirlenme, dur biraz.
Tut ki ben..
Nasıl bir karmaşanın ortasındayım?
Bilmiyorum.
Yine düzlemdeyiz. Ve yine şu sıralar her sorunun cevabı: bilmiyorum.
Tuz lazım bize.
photo: taken by Soida, a lomoshop in London, august'10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
tefsir