Başka bir eve taşınmanın can sıkıcı yanlarından birincisi; koli aramak için civardaki tüm bakkalları sırayla gezmek..sonrasında anlam yüklediğin eşyaların tümünü yerinden kaldırıp paketlemek..vs.vs.
Resimleri, saatleri kaldırdım. çekmecelerden birini boşaltırken, yere düşen bir kaç parça kağıt, katlanmış dörde. korktum açmaya aslında ama merakıma yenildim sonra. okudum ve gittim geldim..
Şaşıyorum. meğer insan ne çok bağlanıyormuş evine, odasına, mutfağına. tuvaletin duvarındaki ize bile alışıyormuş. ona yüklediği anlamlara bile alışıyormuş, boşaltım seanslarında..nitekim hala aynı izi arıyor bünye, yeni evin banyosuna göz gezdirirken.
alışamamak, huzursuz uyanmak..kötü aslında arkanda ağlak bir balkona el sallarcasına uzaklaşmak.
yüklenip ne varsa? yeni bir başlangıç mı?
hayır aslında.
iç ses deneme bir ki..
-alt tarafı aynı sokağın başında başka bir eve taşınıyosun ulan! bu kadar abartıcak ne var?
-öyle deme lan.. ne günlerimiz geçti burda.
..daralttın beni içses. susucak mısın?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
tefsir